Kaybetmek mi istiyorsun? Çok sev!

 Bu yazımı değer bilmeyenlere, değer görüp de değer vermeyenlere armağan ediyorum. Biz insanlar… Çok severiz ve kaybederiz değil mi? Bu klasik bir gerçektir. Adeta doğanın kanunu olmuştur; Çok seversen gider. Niye gider? Kaldıramaz çünkü… Aramazsan eğer aramaz bir çok kişi seni. Hep sevdiklerimizden bekleriz değil mi bizi arasın diye, oysa bizi sevenler aradığında görmemezlikten geliriz. Nereye kadar? O iki kelimelik aşağılık küfürü duyana kadar. Sevilen bıkar çok sevilmekten, kovalamak ister, yeri gelir köpek gibi muamele görmek ister. Seveni görmek istemez hiçbir zaman sevilen, ona öylesi daha çok zevk verir. Saf ayağına yatar, ikili oynar. O da bilir, sevildiğini duyduğu zaman yol vereceğini. Bir tür yedek de tutma işlemidir aslında bu. Ama en sonunda yine biri gider işte, ya seven gider, ya sevilen… Hep merak etmişimdir; Giden sevseydi gider miydi, Kalan sevseydi gitmesine izin verir miydi? Annenden çıkmayana kardeşim dediğin zaman, kazık yiyen taraf olduğun şu dünyada, kardeş dediğin adam, kalleşe dönüşüyor bir anda. Arada sadece bir harf oynuyor. Mesela, eski sevgilin bir zamanlar kardeşim deyip can verdiğin kişinin yeni sevgilisi oluyor ve sen sadece bakıp kalıyorsun. Dudaklarından hoşçakal kalleş kardeşim ve kahpe sevgilim cümlesi dökülüveriyor bir anda. Değer verdiğin iki kişi bir anda en değersiz oluyor gözünde. Gerçek şu ki; onlar sana hiç değer vermemiş. Bu gerçeği bir tecrübe yaşayarak öğrenmek daha bir acıtıyor değil mi insanın içini? Değer verdiklerimizi değersizleştiren aslında değer verdiklerimiz. Sen ona değer verirsin, o kendisini bir şey zanneder. Zamanla ulaşılmaz olduğuna kendini inandırır ve bensiz yapamazsın triplerine girer. Verdiğin değere de, gösterdiğin emeğe de yazık eder. O öyle yaptıkça başlar zaten değersizleşmeye. Yüceldiğini zanneder ama aslında günden güne düşüyordur da farkında değildir. Bırakın düşsün. Düşsün de biraz olsun anlasın, ne kadar ağır olduğunu. Her zaman dediğim gibi, çok sevilenler, değeri paha biçilemeyenler, özellikle sizlere söylüyorum. Sakın sizi seven kişinin, sizi sevdiği gibi bir başkasını sevmeyin, ağır gelir, canınız yanar, yüreğiniz burkulur, kalbiniz acır, dayanamazsınız… Bir de karşılığını alamayınca yerle bir olursunuz. Sevilmenin tadını çıkarmaya bakın, herkese gelmiyor o şans. Sevenler günden güne ölüp, tüm sıkıntıyı, kederi üstleniyor. Rahat olun. Kasmayın. Hayat bir kere yaşanır, ne kadar yaşarsak o kadar kar. Tüm sevenlere selam olsun…


Emine Şeyma YILDIZ