7 haziran 2012 yılında, Rahmeti Rahmana kavuşan, Abdurrahim Karakoç’un yazmış
olduğu, dünya ve dünyalığın halini anlatan:
DEĞMEZ BU DÜNYA Şiirinin bir bölümünü yorumluyacağım.
DEĞMEZ BU DÜNYA
Bırak deli-Haydar, bırak be gardaş!
Kafayı bozmaya, değmez bu dünya.
İster hızlı dönsün, isterse yavaş
Kimseyi üzmeye, değmez bu dünya.
Nerde kan akıtıp kavga verenler?
Nerde, şimdi sefasını sürenler?
Ne götürdü, kucağına girenler?
Bir yırtık çizmeye değmez bu dünya.
Kulpu yok ki, neresinden tutasın,
Sana göre lokma değil ki, yutasın.
İçine gireni Allah kurtarsın.
Üstünde gezmeye, değmez bu dünya.
Gel, gitme kal desem, kalamazsın ki,
Ortadan böl desem, bölemezsin ki,
Git, tekrar gel desem, gelemezsin ki.
Aldanıp azmaya, değmez bu dünya